اسکین تگ‌های مقعد، برجستگی هایی از پوست اضافی در اطراف مقعد هستند. آن ها اغلب در اثر فشار یا التهاب ایجاد می شوند و سرطانی نیستند. با این حال، ممکن است خارش دار یا حساس به لمس باشند.
این برجستگی های پوستی رایج به راحتی قابل تشخیص و برداشت هستند. بسته به علت، برخی از آن ها را می توان با تغییرات ساده در سبک زندگی پیشگیری کرد.
این مقاله به شما کمک می کند تا در مورد شناسایی و درمان تگ های پوستی مقعد اطلاعات کسب کنید. همچنین به علل احتمالی، روش های تشخیص تگ های پوستی و اقدامات قابل انجام برای درمان آن ها می پردازد.
شکل ظاهری اسکین تگ‌های مقعد
اسکین تگ‌های مقعد، برجستگی ها یا برآمدگی هایی به رنگ پوست یا قهوه ای هستند که به یک ساقه کوچک متصل شده اند. آن ها معمولا کمتر از ۶ میلی متر قطر دارند. برخی ممکن است تا چند سانتی متر رشد کنند.
تگ های پوستی مقعد باعث درد یا خونریزی نمی شوند. با این حال، ممکن است خارش دار و حساس به لمس باشند. همچنین می توانند آزاردهنده باشند.
تگ های پوستی مقعد ممکن است به لباس زیر شما گیر کنند. همچنین ممکن است هنگام تمیز کردن یا پاک کردن ناحیه، خارش دار و ملتهب شوند.
چه عواملی باعث ایجاد اسکین تگ‌های مقعد می شوند؟
تگ های پوستی ممکن است از بواسیر خارجی قبلی ایجاد شوند. بواسیر خارجی، رگ های خونی متورم و بزرگ شده در ناحیه مقعد است.
هنگامی که تورم فروکش می کند، پوست اطراف بواسیر ممکن است دوباره سفت نشود. پوست شل ممکن است به تگ پوستی تبدیل شود.
علل شایع بواسیر خارجی عبارتند از:
- یبوست: زور زدن برای دفع مدفوع می تواند فشار زیادی بر عروق خونی ناحیه مقعد وارد کند. این می تواند باعث تورم آن ها شود.
- بلند کردن اجسام سنگین: این کار نیز می تواند فشار زیادی بر رگ های ناحیه راست روده و مقعد وارد کند. این ممکن است منجر به تورم شود.
- بارداری: زنان باردار بیشتر در معرض ابتلا به بواسیر و تگ های پوستی هستند. این تا حدی به دلیل تغییرات هورمونی و همچنین فشار وزن جنین روی رگ های پشت رحم است.
تگ های پوستی مقعد همچنین در افراد مبتلا به بیماری کرون، نوعی بیماری التهابی روده، شایع هستند.
در افراد مبتلا به بیماری کرون، تگ های پوستی مقعد ناشی از التهاب هستند. در برخی موارد، آن ها اولین علامت این بیماری هستند.
تگ های پوستی همچنین ممکن است در اثر رطوبت، تحریک و پاک کردن بیش از حد ناشی از اسهال ایجاد شوند. همچنین ممکن است به دلیل سایش طولانی مدت ناشی از پوشیدن لباس زیر تنگ ایجاد شوند.
پوست اضافی که پس از جای زخم های مکرر تشکیل می شود نیز ممکن است باعث ایجاد تگ های پوستی مقعد شود. این اتفاق ممکن است برای مثال پس از بهبودی از شکاف مقعدی رخ دهد. شکاف مقعدی، پارگی در پوشش داخلی مقعد است.
افراد مبتلا به اختلالات ژنتیکی خاصی مانند سندرم Birt-Hogg-Dubé) BHD) نیز ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به تگ های پوستی باشند. در این موارد، تگ های پوستی عمدتا در سایر نقاط بدن ایجاد می شوند.
تشخیص تگ های پوستی مقعد
اگر فکر می کنید تگ پوستی مقعد دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. آن ها می توانند ارزیابی مناسبی انجام دهند.
تشخیص تگ های پوستی مقعد اغلب توسط پزشک عمومی انجام می شود. اما ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهند.
- گوارش شناس پزشکی است که روی دستگاه گوارش تمرکز دارد.
- متخصص پوست به مشکلات پوستی رسیدگی می کند.
قبل از معاینه، پزشک از شما می خواهد لباس و لباس زیر خود را درآورید. به شما یک لباس بیمارستانی یا پارچه ای یکبار مصرف برای پوشاندن داده می شود.
سپس از شما خواسته می شود روی تخت معاینه، به پهلو دراز بکشید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که بایستید و روی تخت معاینه خم شوید.
پزشک با دستکش به آرامی ناحیه مقعد شما را معاینه می کند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به معاینه دقیق تری باشد.
معاینه رکتوم
در طول معاینه رکتوم، پزشک یک انگشت دستکش دار و روان کننده را وارد رکتوم شما می کند. در طی این معاینه، پزشک به دنبال ساختارهای غیرطبیعی در داخل رکتوم/مقعد شما می گردد.
معاینه رکتوم ممکن است ناراحت کننده باشد، اما معمولا به سرعت انجام می شود. همچنین به خاطر داشته باشید که پزشکان برای انجام این معاینات آموزش دیده اند.
تشخیص تکمیلی اسکین تگ‌های مقعد
اگر پزشک به تگ پوستی مقعد مشکوک شود، ممکن است تصمیم به انجام برخی معاینات تکمیلی بگیرد.
۱. آنوسکوپی
پزشک شما ممکن است تصمیم به انجام آنوسکوپی بگیرد. این کار معمولا توسط متخصص گوارش انجام می شود. این روش را می توان در مطب پزشک انجام داد.
پیش از انجام آنوسکوپی، برای تخلیه روده شما به شما ملین یا تنقیه داده می شود. معمولا نیازی به آرامبخشی نیست.
در طی آنوسکوپی، پزشک ابتدا یک وسیله نازک و سفت با چراغی در انتهای آن را روغن کاری می کند. این وسیله آنوسکوپ نامیده می شود. سپس آن را چند سانتی متر داخل مقعد شما وارد می کنند.
در صورت نیاز به نمونه بافتی یا بیوپسی، می توان در همین زمان نمونه را برداشت.
ممکن است هنگام وارد کردن آنوسکوپ کمی ناراحتی احساس کنید. اما مانند معاینه رکتوم، این یک روش سریع است.
۲. سیگموئیدوسکوپی
سیگموئیدوسکوپی آزمایشی است که برای بررسی رکتوم و آخرین قسمت روده بزرگ (که به آن سیگموئید گفته می شود) انجام می شود.
این آزمایش ممکن است برای تگ های پوستی ساده مورد نیاز نباشد. اما اگر پزشک شما به علت دیگری برای وجود توده در ناحیه مقعد مشکوک باشد، ممکن است از این روش استفاده کند.
این آزمایش معمولا توسط متخصص گوارش انجام می شود. همچنین نیاز به استفاده از تنقیه یا ملین های قوی برای پاکسازی روده قبل از انجام آن دارد.
معمولا از بیهوشی عمومی استفاده نمی شود، اما ممکن است به شما داروی آرامبخش بدهند. این دارو به شما کمک می کند تا در طول عمل آرام باشید یا بخوابید.
ابزاری که برای این کار استفاده می شود سیگموئیدوسکوپ نامیده می شود. این وسیله از طریق رکتوم وارد شده و به سمت روده بزرگ بالا می رود. این آزمایش به پزشک شما امکان مشاهده خوبی از آخرین قسمت روده بزرگ می دهد. در صورت نیاز، بیوپسی نیز قابل انجام است.
برداشتن اسکین تگ‌های مقعد
پس از تشخیص تگ پوستی، شما و پزشک باید تصمیم بگیرید که آیا باید آن را برداشت یا خیر. اگر تگ های پوستی شما کوچک هستند یا علائمی ایجاد نمی کنند، ممکن است برداشتن آن ها ضروری نباشد. تگ های پوستی مقعد معمولا خوش خیم هستند و ممکن است نیاز به هیچ گونه مداخله ای نداشته باشند.
برداشتن اسکین تگ‌های مقعد معمولا بسیار سریع است و می توان آن را در مطب پزشک انجام داد.
ابتدا، یک داروی بی حس کننده موضعی به ناحیه اطراف تگ پوستی تزریق می شود. این کار به کاهش ناراحتی کمک می کند. در برخی موارد، ممکن است داروی آرامبخش نیز داده شود.
روش های برداشتن تگ پوستی عبارتند از:
- برش ساده: تگ پوستی با قیچی جراحی یا بیستوری برداشته می شود.
- لیزر: تگ پوستی با لیزر سوزانده می شود.
- کرایوتراپی: تگ پوستی با نیتروژن مایع منجمد می شود.
- سوزاندن الکتریکی: جریان الکتریکی برای خشک کردن تگ پوستی روی پوست اعمال می شود.
اگر بعد از برداشتن تگ پوستی زخم بزرگی وجود داشته باشد، ممکن است با بخیه بسته شود. این بخیه ها ممکن است به خودی خود حل شوند یا نیاز باشد در مراجعه بعدی برداشته شوند.
شما می توانید بلافاصله بعد از عمل به خانه بروید. پزشک شما احتمالا به شما دستور می دهد که بقیه روز را استراحت کنید. فعالیت های سبک را اغلب می توان از روز بعد شروع کرد.
پزشک شما همچنین ممکن است توصیه کند برای مدت زمانی در حین بهبودی از فعالیت های شدید خودداری کنید. این مدت می تواند چند روز تا چند هفته باشد.
پس از عمل، باید ناحیه مقعد خود را بعد از اجابت مزاج تمیز نگه دارید. ممکن است لازم باشد از دستمال مرطوب برای پاک کردن باکتری ها از ناحیه استفاده کنید یا به طور کامل با آب و صابون بشویید.
نرم کننده های مدفوع نیز ممکن است پس از برداشتن تگ پوستی مقعد تجویز شود. این کار باعث نرم شدن دفع و سهولت در دفع بدون زور زدن می شود.
ذکر شده است که نشستن در وان حمام با چند اینچ آب گرم یا استفاده از لگن Sitz نیز ممکن است توصیه شود. لگن Sitz یک لگن کم عمق است که روی توالت فرنگی قرار می گیرد و می توان آن را با آب گرم پر کرد. این کار به تسکین ناحیه مقعد و بهبودی آن کمک می کند.
پیشگیری از اسکین تگ‌های مقعد
برای جلوگیری از ایجاد تگ های پوستی مقعد، ابتدا باید علت ایجاد آن ها را پیدا کنید. اگر مشکل، هموروئید خارجی مکرر است، ممکن است نیاز به تغییرات در سبک زندگی داشته باشید.
این نکات می توانند به پیشگیری از هموروئید کمک کنند:
- از زور زدن اجتناب کنید.
- مدت زمان نشستن روی توالت را محدود کنید.
- هر روز فعال باشید.
- در طول روز 6 تا 8 لیوان آب بنوشید.
- وزن سالم خود را حفظ کنید.
- رژیم غذایی پر فیبر را دنبال کنید یا طبق توصیه پزشک از مکمل های فیبر استفاده کنید.
- اگر بیماری کرون دارید، به طور مرتب به متخصص گوارش مراجعه کنید. داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
خلاصه
تگ های پوستی مقعد، برجستگی هایی از پوست اضافی در اطراف مقعد هستند که می توانند خارش دار و آزاردهنده باشند. علل احتمالی زیادی برای ایجاد آن ها وجود دارد. این موارد عبارتند از هموروئید، زخم شدن ناحیه مقعد و تحریک مزمن پوست.
خوشبختانه، تشخیص این برجستگی های پوستی بی خطر آسان است و به سرعت قابل برداشتن هستند. شناسایی و درمان تگ پوستی مقعد نسبتا بدون درد است و می تواند در مطب پزشک انجام شود.
ریکاوری بعد از برداشتن تگ پوستی مقعد شامل راهکارهای ساده خانگی است. این موارد شامل مصرف نرم کننده های مدفوع و اجتناب از فعالیت شدید برای مدت زمان کوتاهی است.
