درد فیله کمر: علل، علائم و درمان

در این مقاله می‌خوانید

درد فیله کمر، که به عنوان درد عضله لومبار یا درد عضله ذوزنقه‌ای تحتانی نیز شناخته می‌شود، یک مشکل رایج است که می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد. این درد می‌تواند ناتوان کننده باشد و انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.

در این مقاله، به بررسی ابعاد مختلف درد فیله کمر می‌پردازیم. از علل و علائم این درد تا راه‌های درمان و پیشگیری از آن، گامی در جهت رهایی از این رنج خاموش برمی‌داریم.

درد فیله کمر چیست؟

درد فیله کمر می‌تواند ناشی از آسیب‌های مختلف، شرایط یا بیماری‌های گوناگون باشد – که بیشتر شامل آسیب به عضلات یا تاندون‌های کمر است.

شدت درد می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. در برخی موارد، درد می‌تواند راه رفتن، خوابیدن، کار کردن یا انجام فعالیت‌های روزانه را سخت یا غیرممکن کند.

به طور معمول، درد فیله کمر با استراحت، مسکن‌ها و فیزیوتراپی (PT) بهبود می‌یابد. تزریق کورتیزون و درمان‌های دستی (مانند دستکاری‌های استئوپاتیک یا کایروپراکتیک) می‌توانند درد را تسکین دهند و به روند بهبودی کمک کنند. برخی از آسیب‌ها و شرایط کمر نیاز به جراحی دارند.

چه تعداد از افراد درد فیله کمر را تجربه می‌کنند؟

 حدود چهار نفر از هر پنج نفر در مقطعی از زندگی خود درد فیله کمر را تجربه می‌کنند. این یکی از شایع‌ترین دلایلی است که مردم به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند.

برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض درد فیله کمر قرار دارند. عوامل خطر برای درد فیله کمر عبارتند از:

  • سن: افراد بالای 30 سال بیشتر دچار کمردرد می‌شوند. دیسک‌ها (بافت نرم و لاستیکی که استخوان‌های ستون فقرات را نگه می‌دارد) با افزایش سن فرسوده می‌شوند. با ضعیف شدن و فرسوده شدن دیسک‌ها، درد و خشکی می‌تواند ایجاد شود.
  • وزن: افرادی که اضافه وزن یا چاقی دارند یا وزن اضافی حمل می‌کنند، بیشتر در معرض کمردرد هستند. اضافه وزن فشار روی مفاصل و دیسک‌ها وارد می‌کند. 
  • سلامت کلی: ضعیف بودن عضلات شکم نمی‌تواند از ستون فقرات حمایت کند، که می‌تواند منجر به کشیدگی و رگ به رگ شدن کمر شود. افرادی که سیگار می‌کشند، الکل زیاد می‌نوشند یا سبک زندگی کم تحرکی دارند، بیشتر در معرض کمردرد قرار دارند. 
  • شغل و سبک زندگی: مشاغل و فعالیت‌هایی که نیاز به بلند کردن اجسام سنگین یا خم شدن دارند، می‌توانند خطر آسیب کمر را افزایش دهند.
  • مشکلات ساختاری: کمردرد شدید می‌تواند ناشی از شرایطی مانند اسکولیوز باشد که باعث تغییر شکل ستون فقرات می‌شود. 
  • بیماری: افرادی که سابقه خانوادگی آرتروز، انواع خاصی از سرطان و سایر بیماری‌ها را دارند، بیشتر در معرض درد فیله کمر قرار دارند. 
  • سلامت روان: کمردرد می‌تواند ناشی از افسردگی و اضطراب باشد.

علل درد فیله کمر

آسیب دیدگی ها، شرایط پزشکی و بیماری های زیادی می توانند باعث کمردرد شوند، از جمله:

  • کشیدگی و رگ به رگ شدن: شایع ترین علت کمردرد، کشیدگی و رگ به رگ شدن عضلات یا رباط های کمر است. بلند کردن اجسام سنگین به شکل نامناسب یا حرکات ناگهانی می تواند باعث این آسیب دیدگی شود. برخی افراد حتی ممکن است بر اثر عطسه، سرفه، چرخش یا خم شدن دچار کشیدگی کمر شوند.
  • شکستگی: استخوان های ستون فقرات ممکن است در اثر حوادثی مانند تصادف یا سقوط دچار شکستگی شوند. برخی شرایط مانند اسپوندیلولیست یا پوکی استخوان نیز خطر شکستگی را افزایش می دهند.
  • مشکلات دیسک: دیسک ها بین مهره های ستون فقرات قرار دارند و از آنها محافظت می کنند. دیسک ها ممکن است از جای خود بیرون بزنند (دیسک برآمده) و روی عصب فشار وارد کنند، یا پاره شوند (فتق دیسک). همچنین با افزایش سن، دیسک ها ممکن است نازک تر شوند و محافظت کمتری ارائه دهند (بیماری دژنراتیو دیسک).
  • مشکلات ساختاری: تنگی نخاع (spinal stenosis) وضعیتی است که در آن کانال نخاعی برای نخاع بسیار باریک است. هر چیزی که باعث فشار روی نخاع شود می تواند منجر به درد شدید سیاتیک و کمردرد شود. اسکولیوز (انحراف ستون فقرات) نیز می تواند منجر به درد، خشکی و مشکل در حرکت شود.
  • آرتروز: آرتروز شایع ترین نوع آرتریتی است که باعث کمردرد می شود. همچنین، آنکیلوزان اسپوندیلیت باعث کمردرد، التهاب و خشکی در ستون فقرات می شود.
  • بیماری: تومورهای ستون فقرات، عفونت ها و چندین نوع سرطان می توانند باعث کمردرد شوند. همچنین برخی شرایط دیگر مانند سنگ کلیه و آنوریسم آئورت شکمی نیز می توانند باعث کمردرد شوند.
  • اسپوندیلولیست: این وضعیت باعث لغزش مهره های ستون فقرات روی هم می شود. اسپوندیلولیست منجر به کمردرد و اغلب درد پا نیز می‌شود.

علائم درد فیله کمر

علائم کمردرد ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شوند یا به تدریج ایجاد شوند. گاهی درد پس از یک اتفاق خاص، مانند خم شدن برای بلند کردن چیزی، رخ می دهد. در موارد دیگر، ممکن است علت درد را ندانید.

درد ممکن است تیز یا تیر کشنده و سوزن سوزن باشد و به باسن یا پشت پاهایتان (سیاتیک) کشیده شود. اگر در حین فعالیت کمرتان کشیده شود، ممکن است هنگام وقوع آن صدای تق تق بشنوید. درد اغلب در موقعیت های خاص (مانند خم شدن) بدتر می شود و در حالت خوابیدن بهتر می شود.

سایر علائم کمردرد عبارتند از:

  • سفتی: حرکت دادن یا صاف نگه داشتن کمر ممکن است سخت باشد. بلند شدن از حالت نشسته ممکن است زمان ببرد و احساس کنید برای شل شدن نیاز به راه رفتن یا کشش دارید. ممکن است متوجه کاهش دامنه حرکت شوید.
  • مشکلات وضعیتی: بسیاری از افراد مبتلا به کمردرد، ایستادن به صورت صاف را دشوار می یابند. ممکن است به صورت “ کج ” یا خمیده بایستید، به طوری که بالاتنه شما به جای اینکه با ستون فقرات تان همراستا باشد، به پهلو منحرف شود. ممکن است پایین کمرتان به جای اینکه قوس داشته باشد، صاف به نظر برسد.
  • گرفتگی عضلات: پس از کشیدگی، عضلات پایین کمر ممکن است دچار اسپاسم یا انقباض غیرقابل کنترل شوند. اسپاسم عضلانی می تواند باعث درد شدید شود و ایستادن، راه رفتن یا حرکت را دشوار یا غیرممکن کند.

درمان درد فیله کمر

کمردرد در ناحیه پایین کمر معمولا با استراحت، یخ و مسکن‌های بدون نسخه بهبود می‌یابد. پس از چند روز استراحت، می‌توانید فعالیت‌های عادی خود را دوباره شروع کنید. فعال ماندن باعث افزایش جریان خون در ناحیه آسیب دیده شده و به روند بهبودی کمک می‌کند.

درمان‌های دیگر کمردرد به علت آن بستگی دارد. این درمان‌ها عبارتند از:

  • داروها: پزشک شما ممکن است داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) یا داروهای تجویزی برای تسکین درد را توصیه کند. داروهای دیگر باعث شل شدن عضلات و جلوگیری از اسپاسم‌های کمر می‌شوند.
  • فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند با تقویت عضلات، از ستون فقرات شما حمایت کند. فیزیوتراپی همچنین باعث بهبود انعطاف‌پذیری و جلوگیری از آسیب‌های بعدی می‌شود.
  • درمان‌های دستی: چندین درمان “دستی” می‌توانند باعث شل شدن عضلات سفت، کاهش درد و بهبود وضعیت و تراز بدن شوند. بسته به علت درد، ممکن است به منیپولیشن استئوپاتیک یا کایروپراکتیک نیاز داشته باشید. ماساژ درمانی نیز می‌تواند به تسکین کمردرد و بازیابی عملکرد کمک کند.
  • تزریق: پزشک شما با استفاده از سوزن، دارو را به ناحیه‌ای که باعث درد می‌شود تزریق می‌کند. تزریق استروئید باعث کاهش درد و التهاب می‌شود.
  • جراحی: برخی از آسیب‌ها و شرایط نیاز به ترمیم جراحی دارند. انواع مختلفی از جراحی برای کمردرد وجود دارد، از جمله بسیاری از تکنیک‌های کم تهاجمی.

پیشگیری از درد فیله کمر

با رعایت نکات زیر می‌توانید از بروز درد فیله کمر پیشگیری کنید:

  • حفظ وزن سالم: اضافه وزن می‌تواند فشار اضافی بر ستون فقرات وارد کند.
  • انجام ورزش‌های منظم: ورزش می‌تواند به تقویت عضلات و بهبود انعطاف پذیری کمک کند.
  • حفظ وضعیت صحیح بدن: هنگام نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام سنگین، وضعیت صحیح بدن را حفظ کنید.
  • از خم شدن و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
  • از کفش‌های مناسب استفاده کنید.

در صورت بروز درد فیله کمر، به خصوص اگر شدید یا مداوم باشد، به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام گرفتگی فیله کمر می‌تواند به بهبودی سریع‌تر و جلوگیری از عوارض جدی‌تر کمک کند.

توجه: این مقاله فقط برای اطلاع رسانی است و جایگزین مشاوره پزشکی نمی باشد.

سوالات رایج

۱. گرفتگی فیله کمر چیست و چگونه درمان می‌شود؟

گرفتگی فیله کمر انقباض ناگهانی و غیرارادی عضلات در قسمت پایین کمر است که می‌تواند درد شدیدی ایجاد کند. این گرفتگی می‌تواند در هر زمانی رخ دهد و انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.

علل مختلفی برای گرفتگی فیله کمر وجود دارد، از جمله کشیدگی عضلات، کم آبی بدن، خستگی، عدم تعادل الکترولیت‌ها، مشکلات پزشکی و داروها. علائم گرفتگی فیله کمر شامل درد شدید و ناگهانی در قسمت پایین کمر، سفتی عضلات و ناتوانی در حرکت است.

درمان گرفتگی فیله کمر شامل کشش عضلات، ماساژ، گرما یا سرما، داروهای مسکن، آب رسانی و مصرف غذاهای سرشار از الکترولیت‌ها است. برای پیشگیری از گرفتگی فیله کمر می‌توان حرکات کششی روزانه انجام داد، قبل از ورزش گرم کرد، آب کافی نوشید و غذاهای سالم مصرف کرد.

۲. چه زمانی برای درد فیله کمر باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت بروز هر یک از علائم زیر، باید به پزشک مراجعه کنید:

  • درد شدید یا مداوم در قسمت پایین کمر
  • بی حسی یا ضعف در پاها
  • مشکل در راه رفتن یا تعادل
  • تب و لرز
  • کاهش وزن بدون دلیل
  • سابقه خانوادگی پوکی استخوان یا سرطان

۳. آیا درد فیله کمر خطرناک است؟

در بیشتر موارد، درد فیله کمر خطرناک نیست و با درمان مناسب بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی موارد، درد فیله کمر می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل جدی‌تر باشد. در صورت بروز هر یک از علائم هشدار دهنده ذکر شده در بالا، باید به پزشک مراجعه کنید.

مقالات مرتبط