پوست تحریک شده، قرمز و خارش دار باعث ناراحتی و حتی درد می شود و شما را برای تسکین آن درمانده می کند. ممکن است فکر کنید حساسیت فقط باعث علائمی مانند عطسه یا آبریزش چشم می شود، اما بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی نیز دچار خارش پوست می شوند.
اگر اغلب اوقات با تجربه سایر علائم آلرژی، خودتان را در حال خاراندن پوست خود می بینید، درمان های حساسیت پوستی می تواند به تسکین آن کمک کند. به خواندن ادامه دهید تا متوجه شوید چه چیزی باعث آلرژی می شود و چگونه پوست خارش دار یا قرمز خود را تسکین دهید.
حساسیت پوستی چیست؟
حساسیت زمانی رخ می دهد که بدن شما به چیزی که آن را مضر می داند واکنش نشان دهد. عوامل ظاهرا بی ضرر، به نام آلرژن، باعث واکنش سیستم ایمنی بدن شما می شوند و در نتیجه منجر به واکنش آلرژیک می شوند.
هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما ماده ای را تشخیص می دهد که فکر می کند به شما آسیب می رساند، برای دفع آن، آنتی بادی تولید می کند که منجر به آزاد شدن مواد التهابی مانند هیستامین می شود. این مواد شیمیایی، مانند هیستامین، باعث ایجاد علائم آلرژی ناخوشایند و آزاردهنده می شوند.
بسته به بدن شما و آلرژنی که سیستم ایمنی بدن شما به آن واکنش نشان می دهد، علائم آلرژی شما ممکن است همیشه یکسان به نظر نرسد. علائم رایج آلرژی خفیف عبارتند از:
- اشک ریزش یا قرمزی چشم
- آبریزش بینی
- خارش
- بثورات یا کهیر
در حالی که حساسیت های خفیف بی ضرر هستند، واکنش های آلرژیک متوسط یا شدید باعث علائم خطرناکی می شوند.
اگر دچار کهیر شدید، تورم یا مشکل در تنفس شدید، فورا به دنبال کمک پزشکی اورژانس باشید. اگرچه خارش یک علامت آلرژی رایج و معمولا بی ضرر است، خارش ناگهانی یا شدید چشم یا صورت ممکن است نشانه اولیه آنافیلاکسی باشد. واکنش های آلرژیک شدید نیاز به فوریت های پزشکی فوری دارند، اما شما می توانید اکثر علائم آلرژی خفیف را در خانه درمان کنید.
علت حساسیت پوستی با خارش
واکنش‌های آلرژیک مختلفی می‌توانند باعث خارش پوست، قرمزی یا بثورات پوستی شوند. علت و علائم واکنش پوستی شما تعیین می‌کند که چگونه بتوانید مشکل را درمان کنید.
۱. درماتیت تماسی
یکی از شایع‌ترین علل خارش پوست ناشی از آلرژی، درماتیت تماسی است. هنگامی که پوست شما در معرض یک ماده حساسیت‌زا یا محرک قرار می‌گیرد، می‌تواند باعث ایجاد برجستگی‌های قرمز و خارشدار روی پوست شما شود، به خصوص در محل تماس.
۲. کهیر
برجستگی‌های خارشدار به نام کهیر، یکی دیگر از علائم شایع واکنش آلرژیک است. به طور معمول، کهیر قرمز به نظر می‌رسد و هنگامی که فشار داده شود، در مرکز سفید می‌شود.
۳. اگزما
اگزما که به عنوان درماتیت آتوپیک نیز شناخته می‌شود، باعث خشکی، حساسیت پوست و ایجاد لکه‌های قرمز و خارشدار روی پوست می‌شود. اگزما اغلب با گذشت زمان ظاهر و ناپدید می‌شود و شعله‌ور شدن آن می‌تواند توسط مواد حساسیت‌زا یا تحریک‌کننده‌های شیمیایی ایجاد شود.
۴. آنژیواِدِم (angioneuroedema)
به معنی تورم عمیق در پوست است. این تورم اغلب در نواحی پلک، لب‌ها و گلو ایجاد می‌شود و معمولا همراه با کهیر پدید می‌آید.
در حالی که خارش پوست ناشی از آلرژی را می‌توان در خانه درمان کرد، پزشک شما همچنین می‌تواند به تعیین علت واکنش شما و توصیه بهترین درمان کمک کند.
چه حساسیت‌زاهایی باعث خارش پوست می‌شوند؟
آلرژی می‌تواند توسط طیف وسیعی از مواد نسبتاً بی‌ضرری به نام آلرژن ایجاد شود. به طور معمول، آلرژن‌هایی که باعث خارش و قرمزی پوست می‌شوند، سایر علائم رایج آلرژی را نیز ایجاد می‌کنند.
درماتیت تماسی معمولاً ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت‌زا مانند عطر، فلزات، عطرها یا داروها است.
اگزما همچنین ممکن است توسط لاتکس یا کرم‌ها یا پمادهای آنتی‌بیوتیک تحریک شود.
خارش پوست ناشی از کهیر معمولاً با آلرژی‌های تنفسی یا غذایی مرتبط است. قرار گرفتن در معرض گرده، کپک و یا کنه حیوانات خانگی یا خوردن آجیل، تخم‌مرغ یا صدف می‌تواند باعث کهیر شود. اگرچه کهیر می‌تواند بی‌خطر باشد، اما گاهی اوقات ممکن است نشانه‌ای از یک واکنش آلرژیک جدی‌تر باشد.
حساسیت پوستی (پوست آلرژی) می‌تواند ناشی از چیزهای مختلفی باشد و پیدا کردن علت اصلی آن کمی دشوار است. بیش از 3700 ماده حساسیت‌زا (آلرژن) بالقوه وجود دارد.
در اینجا چند مورد از عوامل رایج ایجاد کننده حساسیت پوستی آورده شده است:
۱. پیچک سمی، بلوط سمی و سماق سمی
زمانی که برگ‌های این گیاهان آسیب دیده یا کبود می‌شوند، روغن‌هایی به نام اوروش از خود ترشح می‌کنند. تماس این روغن با پوست باعث ایجاد بثورات قرمز همراه با خارش، برآمدگی یا تاول می‌شود.
برای درمان این بثورات می‌توان از کمپرس مرطوب، لوسیون کالامین، حمام جو دوسر یا کرم هیدروکورتیزون استفاده کرد. اما اگر واکنش شما شدید است یا روغن را استنشاق کرده‌اید (احتمالا به دلیل سوزاندن گیاه)، حتما به پزشک مراجعه کنید.
۲. نیکل
این عنصر در ساخت انواع وسایل از جمله جواهرات، کمربند، عینک و گیره کاغذی به کار می‌رود و عامل اصلی ایجاد حساسیت پوستی است. آرایشگران، فروشندگان، پذیرایی‌کنندگان، نظافت‌چی‌ها و افرادی که با فلز کار می‌کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این حساسیت هستند.
در صورتی که به نیکل موجود در مواد غذایی حساسیت داشته باشید، ممکن است بر روی لبه‌های انگشتان خود دچار برآمدگی شوید که به آن اگزما دانه‌ای کف دست (dyshidrotic hand eczema) یا پمفولیکس (pompholyx) گفته می‌شود.
برای حساسیت به نیکل، درمان خاصی وجود ندارد. بنابراین باید از پوشیدن یا استفاده از هر چیزی که حاوی نیکل است، خودداری کنید. برای اینکه مانعی بین پوست و فلز ایجاد کنید، می توانید روی زیورآلات خود از یک لایه لاک ناخن استفاده کنید.
۳. لاتکس یا لاستیک
عصاره درختان لاستیکی با یک ماده شیمیایی مخلوط شده و برای ساخت محصولاتی مانند:
- دستکش های لاستیکی
- کاندوم
- پاک کن
- کش شلوار و سوتین
- بادکن
استفاده می شود. حساسیت شما ممکن است خفیف باشد، مثلاً بعد از درآوردن دستکش روی دستانتان بثورات ایجاد شود، یا ممکن است خطرناک باشد. یک واکنش شدید به نام آنافیلاکسی می تواند به سرعت در سراسر بدن شما پخش شود و تنفس را با مشکل مواجه کند.
کارکنان مراقبت های بهداشتی و افرادی که جراحی های زیادی داشته اند، در معرض خطر بیشتری هستند.
۴. لباس
قرمزی روی بدن بعد از پوشیدن پیراهن، یا روی پاها هنگام پوشیدن کفش یا جوراب خاص، می تواند ناشی از حساسیت باشد. ممکن است بعد از امتحان کردن لباس جدید هم دچار واکنش پوستی شوید.
محرک این واکنش می تواند رنگ یا مواد شیمیایی دیگر به کار رفته برای پردازش پارچه (مانند ضدچروک کردن) و یا حتی الیاف خود لباس باشد.
برای جلوگیری از حساسیت، لباس های نو را قبل از پوشیدن بشویید. همچنین ممکن است نیاز به استفاده از لباس های نخی یا ترکیبی پنبه ارگانیک داشته باشید. بهتر است از پشم یا موهر اجتناب کنید.
۵. مواد نگهدارنده
مواد شیمیایی به نام رهاسازنده فرمالدئید و پارابن باعث ماندگاری بیشتر محصولات زیبایی می شوند. این مواد را با نام هایی مانند برونیتروپروپان، دیازولیدینیل اوره، ایزوتیازولینون، PABA و کواترنیوم-15 روی برچسب ها مشاهده می کنید. این مواد در ترکیبات محصولات زیر یافت می شوند:
- شامپو و نرم کننده
- کرم های ضد آفتاب
- لوسیون ها و مرطوب کننده ها
- لوازم آرایش
- رنگ مو
- تتو های موقت
از صابون های ملایم استفاده کنید و از هر چیزی که باعث ایجاد بثورات پوستی می شود، اجتناب کنید.
۶. رایجه‌ها
رایحه ها مواد اصلی عطر، ادکلن و دئودورانت هستند. همچنین به صابون های صورت و بدن اضافه می شوند و در محصولات تمیز کننده برای از بین بردن بوی بد استفاده می شوند.
تشخیص حساسیت به عطر سخت است چون همیشه تمام مواد تشکیل دهنده روی برچسب نوشته نمی شوند. حتی محصولات “بدون بو” و “ضد حساسیت” ممکن است کمی عطر داشته باشند. افرادی که ماساژور یا فیزیوتراپ هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به حساسیت به عطرها قرار دارند.
۷. داروها
در داروهایی که برای درمان بریدگی، خراش، سوختگی، خارش، نیش حشرات، تبخال، درد دندان و گوش درد و همچنین قطره های سرفه استفاده می شوند، اگر مواد زیر وجود داشته باشد ممکن است موجب حساسیت شود:
- باسیتراسین (Basitracin)
- بنزوکائین (Benzocaine)
- هیدروکورتیزون (Hydrocortisone)
- نئومایسین (Neomycin)
۸. نور ماوراء بنفش
اگر از محصولات خاصی یا ترکیبی از آنها روی پوست خود استفاده کرده باشید و سپس زیر نور خورشید بروید یا از تخت برنزه کننده استفاده کنید، ممکن است دچار بثورات یا کهیر شوید. آفتاب سوختگی نیست، اما می تواند شبیه آن به نظر برسد. این مواد شیمیایی فقط در چنین نوری واکنش نشان می دهند.
درمان حساسیت پوستی و خارش
درمان آلرژی پوستی بسته به نوع مشکل و عامل آلرژی زا متفاوت است، اما به طور کلی شامل دو رویکرد است:
- اجتناب از عامل آلرژی زا: در صورت شناختن عامل، از تماس با آن خودداری کنید.
- استفاده از داروها، کرم‌ها و سایر روش‌ها برای کاهش خارش، تورم یا درد
در ادامه به توصیه‌هایی برای درمان هر نوع واکنش آلرژیک پوستی می‌پردازیم:
۱. درمان حساسیت پوستی ناشی از اگزما
- از مالش، خاراندن یا ساییدن پوست خودداری کنید.
- چندین بار در روز از پماد یا لوسیونی که فاقد الکل، عطر و رنگ است برای مرطوب کردن پوست استفاده کنید. این لوسیون یا پماد را بعد از حمام و زمانی که پوست هنوز مرطوب است به کار ببرید.
- از استفاده از پشم یا لانولین روی پوست خودداری کنید. لانولین در برخی از محصولات پوستی وجود دارد.
- از صابون و شامپوهای ملایم استفاده کنید.
- حمام یا دوش گرفتن کوتاه داشته باشید و مطمئن شوید که آب داغ نیست. آب ولرم برای پوست ملایم‌تر است.
۲. درمان حساسیت پوستی ناشی از کهیر و آنژیوادم
- برای کهیر و تورم حاد (ناگهانی)، آنتی هیستامین (مانند بنادریل®) می‌تواند واکنش آلرژیک را متوقف کند. در آینده، سعی کنید از عامل آلرژی زایی که باعث واکنش شده است اجتناب کنید. اگر می‌دانید به چیزی واکنش آلرژیک شدید دارید، داروهایی مانند اپی پن همراه خود داشته باشید.
- علت کهیر و تورم مزمن (طولانی مدت) ناشناخته است. برای برخی افراد، الکل، آسپرین و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) می‌توانند باعث واکنش شوند. سعی کنید محرک‌های خود را بشناسید و از آنها اجتناب کنید. خنک نگه داشتن پوست و اجتناب از لباس تنگ نیز مفید است. آنتی هیستامین‌ها رایج‌ترین داروهایی هستند که برای درمان کهیر استفاده می‌شوند.
۳. درمان حساسیت پوستی ناشی از درماتیت تماسی آلرژیک
- یک واکنش پوستی ناشی از درماتیت تماسی آلرژیک (مانند تماس با پیچک سمی) طی ۱۴ تا ۲۸ روز برطرف می‌شود.
- اگر با چیزی تماس پیدا کردید که می‌تواند باعث درماتیت تماسی آلرژیک شود (مانند پیچک سمی)، بلافاصله پوست را با آب و صابون بشویید.
- پزشک ممکن است برای کمک به بهبود بثورات، آنتی هیستامین یا کورتون تجویز کند. با این حال، به احتمال زیاد حداقل چند هفته طول می‌کشد تا بثورات از بین بروند.
- لوسیون کالامین و کمپرس سرد می‌توانند خارش و درد را تسکین دهند. حمام با بلغور جو دوسر ولرم نیز می‌تواند پوست را تسکین دهد.
درمان خانگی حساسیت پوستی با خارش و قرمزی
اگر می دانید چه حساسیت‌‌هایی باعث خارش پوست شما می‌شود، تا حد امکان از آنها اجتناب کنید تا از واکنش‌های آلرژیک جلوگیری شود. با این حال، همیشه نمی‌توان از آنها دوری کرد.
یکی از راه‌های درمان خارش پوست ناشی از آلرژی در خانه، مصرف داروهای ضد حساسیت حاوی آنتی هیستامین است. داروهای آنتی هیستامین به کاهش التهاب و تسکین علائم آلرژی کمک می‌کنند.
برای آلرژی‌های متوسط یا شدید، پزشک شما ممکن است توصیه کند که همیشه یک آمپول اپی نفرین اورژانسی همراه داشته باشید، که می‌تواند علائم خطرناک را تا زمان دریافت مراقبت‌های اورژانسی کاهش دهد. اگر فکر می‌کنید دچار آلرژی شده‌اید، برای یافتن بهترین دوره درمان با پزشک خود مشورت کنید.
پس از مصرف داروهای حساسیت، درمان‌های خانگی دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید برای تسکین پوست خود استفاده کنید:
- از خاراندن خودداری کنید. هنگامی که پوست شما خارش دارد، خاراندن ممکن است باعث تسکین فوری شود، اما در نهایت پوست شما را بیشتر تحریک می‌کند و می‌تواند باعث خارش طولانی‌مدت شود.
- دوش بگیرید. شستن پوستی که در معرض مواد حساسیت‌زا قرار گرفته است، می‌تواند به کاهش خارش پوست شما کمک کند. سعی کنید دوش گرفتن خود را به 10 دقیقه محدود کنید و از آب ولرم برای جلوگیری از خشکی پوست استفاده کنید.
- از محصولات بدون عطر استفاده کنید. برخی از لوسیون‌ها، صابون‌ها یا مواد شوینده حاوی مواد شیمیایی معطر هستند که ممکن است پوست شما را تحریک کنند.
- از مرطوب کننده استفاده کنید. اگر از قبل داروهای حساسیت مصرف کرده‌اید و پوستی را که در معرض مواد حساسیت‌زا قرار گرفته است شستشو داده‌اید، مرطوب کردن پوست می‌تواند خارش شما را تسکین دهد. مرطوب کننده همچنین از خشک شدن بیش از حد پوست شما جلوگیری می‌کند.
- از تغییرات شدید دما خودداری کنید. حفظ محیط خنک در خانه می‌تواند به جلوگیری از خشکی و خارش پوست کمک کند.
همچنین چندین درمان خانگی دیگر وجود دارد که مردم سال ها برای کاهش علائم ناشی از واکنش های آلرژیک پوستی از آنها استفاده کرده اند. در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:
۱. جو دوسر
جو دوسر دارای خواص بیولوژیکی فعال متنوعی از جمله آنتی اکسیدان و ضد التهاب است. همه این موارد می‌توانند به تسکین خارش ناشی از واکنش های آلرژیک پوست کمک کنند.
روش های رایج استفاده از جو دوسر برای درمان حساسیت پوستی شامل حمام جو دوسر یا کمپرس جو دوسر است. هر دوی این روش ها به جو دوسر آسیاب شده نیاز دارند. می توانید جو دوسر خریداری شده از فروشگاه را با استفاده از مخلوط کن، غذاساز یا آسیاب قهوه به پودر نرم تبدیل کنید.
حمام جو دوسر
- یک فنجان جو دوسر آسیاب شده را به وان حمام حاوی آب ولرم اضافه کنید.
- جو دوسر را به طور کامل در آب حمام مخلوط کنید.
- داخل وان بروید و بدن خود را به طور کامل غوطه ور کنید.
- بعد از 30 دقیقه، خود را با دوش خنک و ملایم بشویید.
کمپرس جو دوسر
- ¼ فنجان جو دوسر آسیاب شده را داخل یک کاسه مخلوط کن بریزید.
- یک قاشق چایخوری در یک زمان، آب مقطر را به جو دوسر آسیاب شده اضافه کنید.
- هم زدن و اضافه کردن آب را ادامه دهید تا زمانی که یک خمیر صاف و قابل پخش به دست آید.
- خمیر را روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
- به آرامی ناحیه را با یک پارچه مرطوب ببندید.
- بعد از 30 دقیقه، پارچه مرطوب را برداشته و به آرامی ناحیه را با آب خنک بشویید.
- ناحیه را مرطوب کنید.
- در صورت تمایل می توانید 1 قاشق چایخوری روغن نارگیل، چهار قطره اسانس اسطوخود یا حتی هر دو را اضافه کنید.
۲. جوش شیرین
جوش شیرین می تواند به رفع عدم تعادل PH پوست کمک کند و به عنوان یک ضد التهاب برای تسکین آلرژی پوستی شما عمل کند.
خمیر جوش شیرین
- 4 قاشق غذاخوری جوش شیرین و 12 قاشق غذاخوری آب مقطر را با هم مخلوط کنید تا خمیر شود.
- خمیر را روی ناحیه خارشدار بمالید.
- بعد از 10 دقیقه، به آرامی ناحیه را با آب خنک بشویید.
- گزینه: به جای آب از روغن نارگیل استفاده کنید.
حمام جوش شیرین
- 1 فنجان جوش شیرین را به وان حمام حاوی آب ولرم اضافه کنید.
- هم بزنید تا کاملا مخلوط شود.
- بدن خود را به طور کامل به مدت 15 دقیقه خیس کنید.
- خود را با دوش ولرم و ملایم بشویید.
۳. چند گیاه دارویی
متخصصان طب سنتی گیاهان مختلفی را برای درمان حساسیت های پوستی توصیه می کنند. برخی از این گیاهان عبارتند از:
- آلوئه ورا: استفاده موضعی از ژل شفاف گیاه آلوئه ورا ممکن است خارش ناشی از درماتیت آتوپیک و سایر مشکلات پوستی را تسکین دهد.
- خاکشی ژاپنی (Rumex japonicus Houtt): یک مطالعه معتبر در سال ۲۰۰۶ این گیاه چند ساله رایج را به عنوان یک درمان جایگزین بالقوه موثر برای درماتیت آتوپیک معرفی کرد.
- عصاره برگ خرمالو: مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۲ روی موش‌ها نشان داد که مصرف خوراکی عصاره برگ خرمالو خاصیت پیشگیری و درمانی برای درماتیت آتوپیک دارد.
- سرامید کنجاک: مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۶ نشان داد که مصرف خوراکی سرامید کنجاک، وضعیت پوست را در کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک بهبود بخشیده و واکنش‌های آلرژیک را کاهش می‌دهد.
برخی دیگر از گیاهان و علف‌هایی که اغلب توسط متخصصان طب سنتی به عنوان داروهای خانگی برای حساسیت‌های پوستی پیشنهاد می‌شوند عبارتند از:
- ریحان
- بابونه
- گشنیز
- گل همیشه بهار
- neem
- گزنه
۴. بابونه آلمانی
بابونه آلمانی با نام علمی Matricaria recutita L شناخته می‌شود. گل این گیاه به صورت موضعی برای کنترل التهاب پوست، بثورات و اگزما و همچنین سایر مشکلات ناشی از حساسیت پوستی کاربرد دارد.
مطالعات انجام شده روی انسان نشان می‌دهد که بابونه آلمانی در کنترل درماتیت تماسی ناشی از مواد شیمیایی، نسبت به هیدروکورتیزون (ماده تشکیل دهنده کرم‌های ضد التهاب) موثرتر است.
برای استفاده از بابونه آلمانی به عنوان یک درمان خانگی برای حساسیت پوستی، می‌توانید چند قاشق چایخوری از برگ‌های آن را دم کرده و به صورت دمنوش مصرف کنید. همچنین عصاره گل بابونه آلمانی به صورت پمادهای مختلف در بازار موجود است. علاوه بر این، می‌توانید با تهیه خمیر از گل بابونه و مالیدن ملایم آن روی بثورات از خواص ضد التهابی آن بهره‌مند شوید.
۵. برگ مریم گلی
برگ مریم گلی یکی دیگر از درمان‌های خانگی برای بثورات پوستی به شمار می‌رود. مریم گلی گیاهی دارویی بومی منطقه مدیترانه است که قرن‌ها به عنوان داروهای گیاهی برای کنترل التهاب‌های جزئی پوست مورد استفاده قرار گرفته است.
مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده‌اند که ترکیبات خاصی موجود در مریم گلی، دارای خاصیت ضد التهاب هستند. مصرف این گیاه برای کودکان زیر ۱۸ سال و زنان باردار و شیرده توصیه نمی‌شود.
برای استفاده از مریم گلی به عنوان یک درمان خانگی برای بثورات پوستی، می‌توانید از روغن مریم گلی تهیه شده از برگ آن استفاده کنید و به آرامی با استفاده از یک گوش پاک کننده، آن را روی بثورات بمالید.
۶. گل مغربی
تحقیقات نشان داده است که گل مغربی می‌تواند علائم درماتیت آتوپیک (نوعی اگزما) را کاهش دهد. همچنین استفاده موضعی آن بر روی بثورات اگزما، باعث کم شدن علائم این بیماری می‌شود. بنابراین، می‌توانید از گل مغربی به عنوان یک درمان خانگی برای حساسیت پوستی استفاده کنید. این روغن به کاهش التهاب، خشکی، خارش و پوسته ریزی (رفع سلول‌های مرده پوست) کمک می‌کند.
لطفا توجه داشته باشید که مصرف آن برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، صرع، کودکان و زنان باردار و شیرده توصیه نمی‌شود. شما می‌توانید چند قطره از روغن گل مغربی را به چای اضافه کرده و بنوشید یا به طور مستقیم روی بثورات بمالید.
۷. دانه شنبلیله
دانه شنبلیله بخشی از طب سنتی برای کنترل اگزما و التهاب خفیف موضعی پوست است. مطالعات حیوانی نشان داده که عصاره دانه شنبلیله دارای خاصیت ضد التهاب است. مصرف آن برای کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال توصیه نمی‌شود.
برای اثبات اثربخشی آن در انسان به مطالعات بیشتری نیاز است؛ با وجود این، از دانه شنبلیله به عنوان یکی از درمان‌های خانگی برای بثورات پوستی استفاده می‌شود. شما می‌توانید چند عدد دانه شنبلیله را جوشانده و از آب آن برای حمام استفاده کنید.
۸. ژل آلوئه ورا
ژل آلوئه ورا طبق مطالعات انجام شده روی حیوانات می‌تواند التهاب حاد (شدید) پوستی را کاهش دهد. وجود آنزیم‌ها، استرول‌ها و کربوهیدرات‌ها در خاصیت ضد التهاب ژل آلوئه ورا نقش دارند.
از این ژل می‌توان به صورت موضعی برای درمان التهاب‌های جزئی پوست و بیماری‌های التهابی پوست استفاده کرد. در موارد نادری، ممکن است با تماس باعث ایجاد حساسیت شود، بنابراین با احتیاط از آن استفاده کنید.
همچنین، به نظر می‌رسد استفاده از ژل آلوئه ورا که به طور مستقیم از گیاه استخراج شود، فواید بیشتری داشته باشد. به عنوان یک درمان خانگی طبیعی برای بثورات پوستی، می‌توانید از برگ تازه آلوئه ورا برای تهیه ژل و استفاده روی بثورات خود استفاده کنید. این کار ممکن است به تسکین بثورات پوستی شما کمک کند.
۷. پوست بلوط
پوست بلوط به عنوان یک داروی گیاهی سنتی برای کنترل التهاب‌های پوستی خفیف، بیماری‌های چرکی پوست (بثورات همراه با خروج چرک) و اگزما با ترشح (ایجاد تاول‌های پر از مایع روی پوست) استفاده می‌شود.
در برخی موارد گزارش شده که مصرف پوست بلوط باعث ایجاد حساسیت می‌شود، بنابراین در مصرف آن احتیاط کنید. استفاده از پوست بلوط به مدت بیش از یک هفته و برای کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال توصیه نمی‌شود.
می‌توانید از پوست درخت بلوط به عنوان یک درمان خانگی برای حساسیت‌های پوستی با تهیه حمام با جوشاندن پوست بلوط یا استفاده از روغن ضروری آن استفاده کنید. همچنین، پوست بلوط در برخی ترکیبات گیاهی برای درمان جوش‌های پوستی به کار می‌رود.
۸. تخم کتان
تخم کتان با نام‌های دیگر تخم بزرک و با نام علمی Linum usitatissimum شناخته می‌شود. این گیاه در سراسر جهان کشت می‌شود، اما بیشتر در هند، ترکیه، مراکش و آرژانتین یافت می‌شود. تخم کتان نرم‌کننده (لطیف‌کننده)، ضدالتهاب و آرام‌بخش (کاهنده تحریکات پوستی) است که همه این خواص برای حساسیت‌های پوستی و جوش‌های پوستی مفید هستند.
می‌توانید تخم کتان را به صورت ضماد با پیچیدن دانه‌ها در پارچه، گرم کردن ملایم و قرار دادن آن روی تورم و جوش استفاده کنید. همچنین، می‌توانید با افزودن آن به رژیم غذایی خود از مزایای آن بهره‌مند شوید.
با وجود مطالعاتی که نشان‌دهنده فواید گیاهان و درمان‌های خانگی ذکر شده در این وضعیت هستند، این شواهد کافی نیستند و برای تعیین میزان واقعی فواید این گیاهان و درمان‌های خانگی بر سلامت انسان، نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد.
تشخیص و آزمایش‌های حساسیت پوستی
برای تشخیص بیماری آلرژی پوستی، پزشک شما ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد:
- پرسیدن سوال در مورد پوست شما، علائمی که دارید و زمان بروز آنها
- معاینه پوست شما. پزشک همچنین ممکن است برای بررسی علائم آلرژی، چشم، بینی، گلو و سینه شما را معاینه کند.
- توصیه به انجام تست‌های آلرژی:
- تست خراش پوست: اگر پزشک به حساسیت شما به چیزی مشکوک باشد، پزشک یا پرستار کمی از آن را روی پوست شما قرار داده و سپس به آرامی خراش می‌دهد. اگر بدن شما به آن واکنش نشان دهد، معمولاً طی 15 دقیقه دچار بثورات، قرمزی و خارش خواهید شد. همچنین ممکن است کهیر مشاهده کنید. این نشان‌دهنده آلرژی است، به خصوص اگر کهیر بزرگ باشد. پوست شما ممکن است توسط چیزهایی که به آنها حساسیت ندارید تحریک شود، بنابراین تست خراش پوست تنها بخشی از اطلاعات برای شما و پزشکتان است. حتی اگر پوست شما واکنش نشان داد، به این معنی نیست که حتماً حساسیت دارید.
- تست درون‌پوستی: این تست در صورتی انجام می‌شود که تست خراش پوست باعث واکنش نشود، اما پزشک همچنان به حساسیت شما مشکوک باشد. برای این آزمایش، پزشک یا پرستار مقداری از ماده حساسیت‌زا را به زیر پوست شما تزریق کرده و بعد از مدت زمان مشخصی واکنش را بررسی می‌کند.
- آزمایش خون (IgE اختصاصی): پزشک نمونه خون گرفته و به آزمایشگاه می‌فرستد. در آزمایشگاه، ماده حساسیت‌زای مشکوک را به خون شما اضافه کرده و سطح IgE را بررسی می‌کنند که توسط خون شما برای حمله به مواد حساسیت‌زا ساخته می‌شود. متاسفانه، این آزمایش همیشه قابل اعتماد نیست زیرا اغلب نشان می‌دهد که آلرژی وجود دارد در حالی که در واقع چنین نیست. این حالت را “مثبت کاذب” می‌نامند.
- تست چالش: در حالی که در مطب پزشک هستید، مقدار کمی از ماده حساسیت‌زا را استنشاق یا می‌خورید تا پزشک بتواند ببیند که آیا واکنش نشان می‌دهید یا خیر. پزشک برای مشاهده و کمک در صورت بروز واکنش تهدید کننده زندگی در آنجا حضور دارد. از این تست برای بررسی واکنش‌های آلرژیک به غذا یا دارو استفاده می‌شود.
- تست چسبی: این تست برای بررسی درماتیت تماسی آلرژیک انجام می‌شود. پزشک مقدار کمی از ماده حساسیت‌زا را روی پوست شما قرار داده و آن را با باند می‌پوشاند و به مدت 2 تا 4 روز به حال خود رها می‌کند. پزشک به دنبال علائم واکنش، به طور معمول بثورات درست زیر باند، می‌گردد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
کهیر و آنژیوادم ممکن است نشانه های یک واکنش آلرژیک جدی باشند. اگر دچار موارد زیر شدید با اورژانس تماس بگیرید یا به اتاق اورژانس مراجعه کنید:
- در تمام بدن خود کهیر دارید
- مشکل تنفسی دارید
در شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:
- برای کنترل علائم اگزما به کمک نیاز دارید
- روی بدنتان زخم خونریزی دهنده یا چرک زرد رنگ وجود دارد و به نظر عفونی می رسد
- فکر می کنید ممکن است به چیزی حساسیت داشته باشید که قبلا نداشتید
- دچار بثورات پوستی شده اید که بعد از ۲ تا ۳ هفته بهبود نمی یابد
