جراحی سیاتیک (عمل جراحی برای سیاتیک) معمولا زمانی در نظر گرفته می شود که درد و/یا ضعف پا حتی بعد از امتحان کردن چندین روش درمانی غیر جراحی همچنان ادامه داشته باشد یا پیشرفت کند. در برخی موارد، جراحی ممکن است به عنوان اولین گزینه در نظر گرفته شود.
چه زمانی عمل سیاتیک به گزینه اصلی تبدیل می شود؟
موارد کمی وجود دارد که در آنها جراحی به عنوان گزینه اول در نظر گرفته می شود:
- سندرم دم اسب (cauda equina syndrome) – یک وضعیت اورژانسی پزشکی که در آن ریشه های عصبی دم اسب تحت فشار قرار می گیرند و عملکرد حرکتی و حسی در پایین تنه از بین می رود.
- تومور، تجمع مایع (کیست یا آبسه) یا شکستگی های شدید در ستون فقرات کمری
- سیاتیک دو طرفه – سیاتیکی که هر دو پا را تحت تاثیر قرار می دهد، که ممکن است ناشی از بیرون زدگی دیسک در چند سطح، بیرون زدگی شدید در یک سطح یا تنگی نخاع مرکزی باشد.
- عفونت در ناحیه لگن که به دارو پاسخ نمی دهد.
علاوه بر این، جراحی زمانی در نظر گرفته می شود که درد و یا ضعف پا علی رغم درمان های غیر جراحی (و یا زمانی که درد بر فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد) برای بیش از 6 تا 8 هفته ادامه داشته باشد.
هدف از جراحی، از بین بردن علت سیاتیک و کنترل علائم پا مانند درد و ضعف است. با این حال، کمردرد مرتبط با سیاتیک ممکن است بعد از جراحی بهبود نیابد.
میکرودیسکوتومی برای سیاتیک
میکرودیسکوتومی یکی از روش های رایج جراحی برای درمان سیاتیکی است که به دلیل بیرون زدگی دیسک کمر ایجاد شده است. در این عمل، قسمت کوچکی از مواد دیسک که زیر ریشه عصب و/یا روی ریشه عصب قرار گرفته، برداشته می شود.
میکرودیسکوتومی از نظر فنی یک جراحی باز محسوب می شود، اما با تکنیک های کم تهاجمی انجام می شود و می توان آن را با یک برش نسبتا کوچک و آسیب بافتی کم انجام داد.
تحقیقات نشان می دهد که تا 86 درصد از بیماران ممکن است پس از جراحی میکرودیسکوتومی، بهبودی درد سیاتیک را تجربه کنند.
جراحی های دکمپرسیون کمری
روش های جراحی مختلفی برای رفع فشار یا تحریک ریشه عصب در دسترس است، مانند:
لامینکتومی
در این روش، بخشی یا تمام لامینا برداشته می شود تا فضای بیشتری برای اعصاب نخاعی فراهم شود. این روش بیشتر برای درد سیاتیک ناشی از تنگی نخاع کمری استفاده میشود. تخمین زده می شود که 75 تا 90 درصد از بیماران ممکن است پس از جراحی لامینکتومی کمری، بهبودی در درد را تجربه کنند.
فورامنوتومی
در این روش، با برداشتن رشد بیش از حد استخوان، فورامن بزرگتر می شود تا فضای بیشتری برای ریشه عصب در هنگام خروج از ستون فقرات از طریق این دهانه ایجاد شود.
فاستکتومی
این عمل جراحی برای رفع فشار روی اعصاب تحت فشار ناشی از فرسودگی مفصل فاست انجام می شود. معمولاً برای کاهش فشار عصب، مفصل های فاست تراشیده، زیربریده یا برداشته می شوند. تخمین زده می شود که 85 درصد از بیماران ممکن است پس از جراحی فاستکتومی، بهبودی در درد را تجربه کنند.
در صورت لزوم، این روش‌ها را می توان به طور همزمان ترکیب کرد. به عنوان مثال، ممکن است عمل لامینکتومی همراه با فورامنوتومی انجام شود که به آن لامینوفورامینوتومی گفته میشود. همچنین ممکن است روش‌های دیگری مانند برداشتن استئوفیت (رشد غیرطبیعی استخوان) و/یا رباط هایپرترفی (بزرگ شده) همراه با موارد فوق انجام شود.
ریسک ها و عوارض جانبی احتمالی
مانند هر عمل جراحی دیگری، جراحی سیاتیک نیز با خطرات احتمالی همراه است، از جمله آسیب به عصب یا نخاع، خونریزی، عفونت، لخته شدن خون و ادامه علائم بعد از جراحی.
نتایج بلندمدت بعد از جراحی سیاتیک
تحقیقات نشان می دهد که جراحی سیاتیک ممکن است در مقایسه با درمان های غیر جراحی، تا یک سال باعث کاهش بیشتر درد و بهبود عملکرد شود. با این حال، در بلندمدت (4 تا 10 سال)، نتایج هر دو روش معمولا مشابه هستند.
تصمیم برای جراحی سیاتیک معمولا به انتخاب بیمار بستگی دارد، مگر اینکه اورژانس پزشکی مانند سندرم دم اسب وجود داشته باشد. تصمیم بیمار برای جراحی عمدتاً بر اساس میزان درد و اختلال عملکرد، مدت زمان ماندگاری درد، سلامت کلی بیمار و همچنین ترجیحات شخصی بیمار است.
