سالانه تا ۲ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده دچار بیرون زدگی دیسک می شوند. این عدد در نگاه اول شاید کم به نظر برسد، اما این تعداد تقریبا معادل ۷ میلیون نفر است! اگر شما هم دچار بیرون زدگی دیسک شده اید، احتمالا با دردسرها و ناراحتی هایی که این عارضه ایجاد می کند آشنا هستید. در مواجهه با مشکلات ناشی از بیرون زدگی دیسک، این سوال برایتان پیش می آید که آیا بدون جراحی قابل درمان است یا خیر.
خبر خوب این است که پزشکان قبل از جراحی، گزینه های درمانی زیادی برای بیرون زدگی دیسک در نظر می گیرند. حتی در صورت نیاز به جراحی، روش های کم تهاجمی بسیاری برای درمان بیرون زدگی دیسک وجود دارد. ما در این مقاله، ۱۱ روش درمانی مختلف برای بیرون زدگی دیسک را گردآوری کرده ایم تا نحوه درمان این عارضه توسط پزشکان را برایتان شرح دهیم.
درمان‌های غیر جراحی
حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از افراد در طول زندگی خود کمردرد را تجربه خواهند کرد، اما اکثر آنها به جراحی نیاز ندارند. این موضوع در مورد بیرون زدگی دیسک نیز صدق می کند.
در اینجا به برخی از درمان های غیر جراحی برای بیرون زدگی دیسک که پزشک شما قبل از جراحی در نظر خواهد گرفت اشاره می کنیم.
۱. فیزیوتراپی
در گذشته، توصیه پزشکی برای بیرون زدگی دیسک، استراحت در رختخواب به مدت یک تا دو هفته بود. با این حال، پزشکان رویکرد خود را تغییر داده اند و بر این باورند که تحرک داشتن برای بهبودی بدن بسیار مهم تر است. در حالی که استراحت تا حدودی قابل قبول و ضروری است، ولی باید تا حد امکان فعالیت داشته باشید.
اینکه چه میزان فعالیت برای شما کافی یا بیش از حد است، ممکن است گیج کننده باشد. یک فیزیوتراپیست (PT) می تواند به شما در درک میزان مناسب ورزش کردن کمک کند. آنها در موارد زیر به شما کمک خواهند کرد:
- پیگیری سطح فعالیت شما
- ارائه تمرینات تقویتی عضلات
- افزایش انعطاف پذیری شما
- کمک به بهبودی بدون تشدید آسیب دیدگی شما
فیزیوتراپی ترکیبی از تمرینات فعال و غیرفعال است. برخی از تمرینات غیرفعال که ممکن است در فیزیوتراپی برای بیرون زدگی دیسک با آنها مواجه شوید عبارتند از:
- ماساژ بافت عمیق (DTM)
همانطور که از نامش پیداست، ماساژ بافت عمیق با حرکات آهسته و محکم، لایه‌های عمیق ماهیچه‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد.
افزایش فشار با DTM باعث بهبود گردش خون، کاهش التهاب و کاهش اسپاسم عضلانی میشود.
نوع دیگری از ماساژ که ممکن است در فیزیوتراپی تجربه کنید، تحرک بافت نرم (STM) است. در این تکنیک از فشار، عمق و مدت زمان متفاوتی استفاده میشود.
- درمان کشش (Traction therapy)
فیزیوتراپیست‌ها از درمان کشش برای کشیدن بافت‌های نرم و کاهش فشار روی مفاصل یا استخوان‌ها استفاده می‌کنند. هدف از درمان کشش برای بیرون زدگی دیسک، کاهش بیرون زدگی با کشش ملایم نخاع است.
- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS)
در این روش، فیزیوتراپیست‌ها از دستگاه TENS برای انتقال جریان الکتریکی به عضلات و اعصاب هدف استفاده می‌کنند. جریان الکتریکی اعصاب شما را تحریک می‌کند تا اندورفین، مسکن طبیعی بدن شما، ترشح شود.
برخلاف تمرینات غیرفعال که از طریق نیروی خارجی عضلات را منقبض و شل می‌کنند، تمرینات فعال نیازمند انقباض و شل کردن مستقیم عضلات توسط خود شما هستند. در اینجا چند نمونه از تمرینات فعال آورده شده است:
- تمرینات هوازی: تمرینات هوازی با افزایش جریان خون به ستون فقرات و کاهش خشکی، به بهبود بیرون زدگی دیسک کمک می کند. برای بیرون زدگی دیسک، تمرینات هوازی با شدت کم بهترین گزینه هستند. شنا، دوچرخه سواری یا پیاده روی سریع نمونه هایی از تمرینات هوازی مناسب برای بیرون زدگی دیسک هستند.
- تمرینات تقویتی: فیزیوتراپیست‌ها شما را تشویق می‌کنند تا تمرینات تقویت کننده عضلات مرکزی و کمر انجام دهید. عضلات قوی‌تر در این نواحی، وزن بدن و استخوان‌ها را حمایت می‌کنند تا فشار از روی ستون فقرات برداشته شود.
- تمرینات کششی: انعطاف پذیری برای موفقیت در فیزیوتراپی ضروری است و به جلوگیری از خشکی عضلات کمک می‌کند. فیزیوتراپیست‌ها بر روی تمرینات کششی برای کاهش خشکی کمر و حفظ انعطاف پذیری کافی برای انجام تمرینات تقویتی و هوازی تمرکز می‌کنند.
۲. گرما درمانی و سرما درمانی
استفاده نوبتی از گرما درمانی و سرما درمانی برای بیرون زدگی دیسک، اثر دوگانه‌ای دارد.
سرما درمانی باعث کاهش التهاب و تسکین درد میشود. در مقابل، گرما درمانی باعث بهبود گردش خون و تسریع روند بهبودی میشود.
از آنجا که گرما و سرما اثر مخالف هم دارند، باید ابتدا از سرما درمانی شروع کنید. سپس، زمانی که سرما درمانی به اندازه کافی درد شما را تسکین داد، برای افزایش جریان خون و تسریع بهبودی از گرما استفاده کنید.
۳. درمان‌های جایگزین
همچنین برخی از درمان‌های جایگزین، خاصیت تسکین درد و بهبودی محدودی برای بیرون زدگی دیسک دارند. این موارد عبارتند از:
- طب سوزنی
طب سوزنی ریشه در طب سنتی چین دارد و بر این باور استوار است که هر فرد دارای انرژی به نام «چی» است. درد و بیماری در اثر عدم تعادل نیروی انرژی رخ می‌دهد. طب سوزنی با فرو کردن سوزن‌های نازک در نقاط استراتژیک برای آزادسازی کانال‌های چی، این عدم تعادل را اصلاح می‌کند.
- کایروپراکتیک
درمان های کایروپراکتیک از طریق منیپولیشن ستون فقرات به درمان بیرون زدگی دیسک کمک می کند. یک متخصص کایروپراکت بعد از ارزیابی ستون فقرات شما، آن را دستکاری می کند تا در وضعیت صحیح قرار گیرد و فشار روی دیسک و اعصاب را کاهش دهد.
۴. داروها
پزشک شما ممکن است برای درد ناشی از بیرون زدگی دیسک، داروهای بدون نسخه (OTC) یا نسخه ای تجویز کند.
در صورت شدید بودن درد، پزشک ممکن است داروهای نسخه ای را به عنوان اولین روش درمانی در نظر بگیرد.
اگر درد خفیف یا قابل کنترل باشد، پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه را برای کمک به تسکین درد بعد از فیزیوتراپی یا سایر درمان های بیرون زدگی دیسک توصیه کند.
برخی از داروهای بدون نسخه برای تسکین درد ناشی از بیرون زدگی دیسک عبارتند از:
- استامینوفن
این دارو که بیشتر با نام تجاری “تیلنول” شناخته می شود، درد را تسکین می دهد اما التهاب را کاهش نمی دهد. در مورد بیرون زدگی دیسک، استامینوفن در شرایط اضطراری قابل قبول است اما ایده آل نیست زیرا درد را بدون کاهش تورم پنهان می کند. بدون کاهش التهاب، تسکین موقتی درد می تواند خطر تشدید بیرون زدگی دیسک را افزایش دهد.
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)
این داروها که شامل ایبوپروفن (آدویل)، ناپروکسن (آلو) و اسید استیل سالیسیلیک (آسپرین) می شوند، برای بیرون زدگی دیسک نسبت به تیلنول بهتر هستند زیرا التهاب را کاهش داده و درد را تسکین می دهند و خطر آسیب بیشتر را کاهش می دهند. اگر به دلایل پزشکی نمی توانید NSAID مصرف کنید، تیلنول در صورت نیاز می تواند به کاهش درد کمک کند.
برای درد قابل توجه ناشی از بیرون زدگی دیسک، پزشک شما ممکن است یکی از داروهای زیر یا ترکیبی از آنها را تجویز کند:
- ضد تشنج
اگرچه پزشکان عمدتا داروهای ضد تشنج را برای صرع تجویز می کنند، سازمان غذا و دارو (FDA) استفاده از آنها را برای درمان دردهای عصبی تایید کرده است.
اگر بیرون زدگی دیسک شما باعث درد سیاتیک شود، پزشک ممکن است یک داروی ضد تشنج تجویز کند. برخی از عوارض جانبی داروهای ضد تشنج شامل خستگی و خواب آلودگی است.
- ضد افسردگی
پزشکان اغلب برای درمان کمردرد مزمن، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای تجویز می کنند. مصرف برخی از داروهای ضد افسردگی به مدت چند هفته، انتقال دهنده های عصبی را در ستون فقرات شما افزایش می دهد که باعث تسکین درد می شود.
- شل کننده های عضلانی
شل کننده های عضلانی مانند بنزودیازپین ها برای درمان درد حاد شدید ناشی از بیرون زدگی دیسک مناسب هستند. آنها با شل کردن عضلات، تسکین درد قابل توجهی را ارائه می دهند.
- مسکن های قوی (اپيوئيد)
مشابه شل کننده های عضلانی، پزشکان فقط برای کمردرد شدید داروهای اپيوئيدی تجویز می کنند.
آنها مسکن کمردرد قوی‌تری هستند اما بسیار اعتیادآور هستند. شما فقط باید تحت نظارت دقیق پزشک داروهای اپيوئيدی مصرف کنید. داروهای اپيوئيدی با آزاد کردن اندورفین که احساس درد را سرکوب می کند و احساس لذت را افزایش می دهد، به تسکین درد کمک می کند.
- استروئیدها
استروئیدها برای کاهش التهاب عالی هستند. با این حال، در صورت مصرف بیش از حد، می توانند خطر ابتلا به بیماری های مختلف را افزایش دهند. بنابراین پزشکان با احتیاط استروئید تجویز می کنند.
۵. بلوک ریشه عصبی انتخابی (SNRB)
بلوک ریشه عصبی انتخابی (SNRB) یک تزریق کم تهاجمی است که سیگنال های درد بین اعصاب نخاعی و مغز شما را قطع می کند.
تزریق بلوک ریشه عصبی حاوی یک بی حسی موضعی و گاهی اوقات یک کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و تسکین درد موثر است.
بلوک ریشه عصبی دو هدف دارد – از نظر تشخیصی، اگر بلوک ریشه عصبی درد بیمار را تسکین دهد، تایید می کند که ریشه عصبی باعث درد شده است. از نظر درمانی، بلوک ریشه عصبی می تواند باعث تسکین درد بیمار شود.
برای انجام SNRB، پزشکان ترکیبی از استروئید و بی حسی را در اطراف یا کنار غلاف عصبی ریشه عصب تزریق می کنند. غلاف عصبی بافت همبند اطراف هر عصب است، در حالی که ریشه عصب نقطه ای است که از آنجا هر عصب از ستون فقرات خارج می شود. پزشکان برای اطمینان از تزریق SNRB به ناحیه مورد نظر از فلوروسکوپی (هدایت اشعه ایکس) استفاده می کنند.
استروئیدهای موجود در SNRB ها تولید اسید آراکیدونیک را که منجر به ایجاد التهاب و تشدید درد می شود، مهار می کنند. بی حسی موضعی سیگنال های درد را بین عصب آسیب دیده و مغز شما مسدود می کند.
اگرچه SNRB ها در درجه اول روش های تشخیصی هستند، اما مزایای درمانی نیز دارند. برای تسکین درد ناشی از بیرون زدگی دیسک، SNRB ها تا یک سال نرخ موفقیت حدود 75 درصد را گزارش کرده اند.
۶. تزریق اپیدورال استروئید (ESI)
تزریق اپیدورال استروئید (ESI) بر خلاف بلوک ریشه عصبی، معمولاً شامل بی حسی موضعی در فضای اپیدورال (که ستون فقرات شما را از لایه محافظ دوراماتر جدا می کند) نمی شود.
از ESI همچنین می توان برای هدف قرار دادن ریشه های عصبی دردناک استفاده کرد. روش ESI کم تهاجمی است و از هدایت فلوروسکوپی استفاده می‌کند.
مانند SNRB، پزشکان می توانند ESI را برای اهداف درمانی و تشخیصی تجویز کنند.
میزان موفقیت ESI در درمان بیرون زدگی دیسک بین 76 تا 88 درصد است و می تواند برای کوتاه مدت یا در برخی بیماران برای بلند مدت موجب تسکین درد شود.
جراحی برای درمان بیرون زدگی دیسک
پزشکان در صورت امکان، برای درمان بیرون زدگی دیسک، درمان های غیر جراحی را به جراحی ترجیح می دهند. در صورت نیاز به جراحی، با توجه به شرایط شما، کم تهاجمی ترین گزینه با بالاترین احتمال موفقیت را انتخاب می کنند.
پزشک شما ممکن است در صورت موارد زیر جراحی را توصیه کند:
- مشکل در ایستادن یا راه رفتن
- عدم بهبودی کافی درد و علائم با درمان های غیر جراحی
- دردی که به مدت شش هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد
- علائمی که تاثیر منفی قابل توجهی بر سلامت روان شما داشته باشد
در اینجا برخی از روش های جراحی رایج برای درمان بیرون زدگی دیسک آورده شده است:
۷. میکروديسککتومی
میکروديسککتومی یک جراحی کم تهاجمی ستون فقرات است که تقریباً 90 درصد از جراحی های بیرون زدگی دیسک را شامل میشود.
هدف هر میکروديسککتومی، برداشتن قسمت بیرون زده دیسک برای کاهش فشار روی اعصاب نخاعی شما است. اگرچه میکروديسککتومی کم تهاجمی است، پزشکان به ندرت در اوایل روند درمان برای بیماران جراحی را توصیه می کنند. آنها ممکن است در صورت موارد زیر میکروديسککتومی را توصیه کنند:
- درد پا که بیش از شش هفته ادامه داشته باشد
- از دست دادن عملکرد مثانه یا روده
- سیاتیک به عنوان یک علامت اولیه، به جای فقط کمردرد
- درد شدید، سوزن سوزن شدن یا ضعف
میکروديسککتومی معمولا یک عمل سرپایی است. به همین ترتیب، بیماران می توانند در همان روز عمل به خانه بازگردند. اکثر بیماران پس از یک یا دو هفته می توانند فعالیت های سبک را از سر بگیرند اما باید از بلند کردن اجسام سنگین به مدت دو تا چهار هفته خودداری کنند. می توانید انتظار داشته باشید که شش هفته پس از عمل، بهبودی کامل از میکروديسککتومی حاصل شود.
همراه با میکروديسککتومی، یک درمان جدید برای بیرون زدگی دیسک که شامل ژل اسید هیالورونیک (HA) و ژل کلاژن است هم اتخاذ میشود.
ژل HA دیسک را دوباره پر می کند، در حالی که ژل کلاژن، حفره را برای جلوگیری از بیرون زدگی بیشتر مهر و موم می کند. در مورد این روش درمان با پزشک خود مشورت کنید.
۸. لامینکتومی کمری
لامینکتومی کمری نوعی جراحی است که بخشی یا تمام لامینا را بر می دارد – بخشی از استخوان های مهره ای شما که دیواره های کانال نخاعی شما را تشکیل می دهد.
هنگامی که جراحان برای بیرون زدگی دیسک لامینکتومی کمری انجام می دهند، این کار را برای کاهش فشار روی نخاع یا ریشه های عصبی انجام می دهند. بنابراین، این جراحی فقط برای درد شدید کمر و پا یا زمانی که جراح نیاز به برداشتن بخشی از لامینا برای دسترسی به دیسک بیرون زده دارد، ضروری است.
لامینکتومی باز سنتی شامل دوره نقاهت طولانی و ضعیف شدن تحرک ستون فقرات است. پس از لامینکتومی سنتی، بیماران به طور متوسط سه تا پنج روز را در بیمارستان می گذرانند. بهبودی کامل در استخوان های ستون فقرات شما، بین سه ماه تا یک سال طول می کشد.
در مقابل، لامینکتومی میکروسکوپی کم تهاجمی است، زمان بهبودی را کوتاه می کند و آسیب به ساختارهای مجاور ستون فقرات را به حداقل می رساند. زمان بهبودی برای لامینکتومی میکروسکوپی حدود شش هفته است و بیماران می توانند در همان روز به خانه بازگردند.
۹. فیوژن ستون فقرات
فیوژن ستون فقرات، نوعی عملی جراحی برای اتصال دو یا چند استخوان در ستون فقرات شما است.
اگرچه فیوژن ستون فقرات به طور کلی در کاهش حرکت دردناک ناشی از مشکلات دیسک مؤثر است، اما می تواند تحرک ستون فقرات را محدود کند.
پزشکان به ندرت برای درمان بیرون زدگی دیسک، فیوژن ستون فقرات را در نظر می گیرند. آنها ممکن است در صورت شدید بودن درد و احتمال کم اثرگذاری روش های جراحی کم تهاجمی تر، به فیوژن ستون فقرات متوسل شوند. مدت زمان بهبودی از فیوژن ستون فقرات بسته به سن و سلامتی شما، از شش هفته تا شش ماه متغیر است.
۱۰. جایگزینی دیسک مصنوعی
عمل جراحی جایگزینی دیسک مصنوعی (ADR) یک روش درمانی نسبتا جدید برای شرایط مرتبط با دیسک های ستون فقرات مانند بیماری دژنراتیو دیسک یا بیرون زدگی دیسک است.
عمل ADR که در سال ۲۰۰۴ به دنیای پزشکی معرفی شد، به عنوان جایگزینی برای فیوژن ستون فقرات شناخته می شود.
در حالی که فیوژن ستون فقرات تحرک را محدود می کند، هدف از ADR حفظ حرکت در ستون فقرات شما و در عین حال حفظ ثبات آن است.
در روش ADR، جراحان ستون فقرات، دیسک تخریب شده یا بیرون زده را با یک دیسک مصنوعی ساخته شده از فلز یا پلاستیک جایگزین می کنند.
از آنجایی که ADR فقط روی برخی از دیسک های پایین کمر شما کار می کند، تنها برای بیمارانی که به درمان بیرون زدگی دیسک کمری نیاز دارند، مناسب است. با این حال، جایگزینی مصنوعی دیسک گردن (ACDR) نیز برای بیرون زدگی دیسک در گردن شما کاربرد دارد.
انجام عمل ADR حدود دو تا سه ساعت طول می کشد و اکثر بیماران به مدت یک تا سه روز پس از جراحی در بیمارستان بستری می شوند. بهبودی اکثر بیماران از عمل ADR طی سه ماه حاصل می شود.
۱۱. فورمینوپلاستی آندوسکوپی
فورمینوپلاستی آندوسکوپی یکی از کم تهاجمی ترین جراحی های ستون فقرات برای بیرون زدگی دیسک است.
فورمینوپلاستی آندوسکوپی با آزاد کردن اعصاب داخل فورامن (تونل استخوانی توخالی که نخاع شما از طریق آن به بازوها در گردن یا پاها در قسمت پایین کمر خارج می شود) می تواند درد ناشی از بیرون زدگی دیسک را تسکین دهد.
اگر بیرون زدگی دیسک شما فشار قابل توجهی بر عصب عبوری یا خروجی در فورامن وارد کند، پزشک ممکن است فورمینوپلاستی آندوسکوپی را توصیه کند. اکثر بیماران می توانند طی یک تا دو هفته پس از فورمینوپلاستی آندوسکوپی به سر کار خود بازگردند.
